Κύριε πρόεδρε,
Ζώντας σε μία εποχή που τα πάντα καταρρέουν, είναι απόλυτα αναμενόμενο η κρίση που αντιμετωπίζει το συνδικαλιστικό κίνημα στον κλάδο μας εδώ και αρκετό καιρό, να μεγεθύνεται. Ευθύνη και καθήκον των συνδικαλιστών αποτελούν, ανεξαρτήτως της πολιτικής τους τοποθέτησης, η αλήθεια και πάλι η αλήθεια. Η επαναλαμβανόμενη στρογγυλοποίηση όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος και η ακατάσχετη υποσχεσιολογία στην οποία επιδίδονται πολλά μέλη του προεδρείου, επανειλημμένα κατά τις συνεδριάσεις των γενικών συνελεύσεων του Π.Φ.Σ., το μόνο που καταφέρνουν είναι η καταρράκωση του ηθικού του κλάδου, η αποσάθρωση του συνδικαλιστικού ιστού και η σιωπηρή αποχώρηση πολλών εκλεκτόρων από τις συνεδριάσεις της γενικής μας συνέλευσης.